اندیشه سرای ناصح گلستانی.

مخوان هر کس که می گوید منم انسان؛ انسانشمدان هرکس که می گوید مسلمانم؛ مسلمانشمن آنکس را که بر خلق خدا آتش بباراندنمیگویم که انسان است؛ و می دانم حیوانشکجا عاقل رود راهی که باز آرد پشیمانیمرو راهی که می دانی سیه چال است پایانشکسی کو جامه ی حجب و حیای خود درد داندکه روزی می رسد، شیطان کند آلوده دامانشگدایی گر پی نانی به درگاه تو می آیدکرم بنما بر او، هرگز مپرس از دین و ایمانشعدالت پیشه را باید امام خویش بنماییعدالت پیشه را هرکس که باشد؛ من به قربانشریاکاران عالم بس فراوانند گرد ماعجب صبری خدا دارد ز دست خلق نادانشنصیحت های"ناصح"همچنان قندو شکر ماندهزاران در هزاران پند می بارد ز دیوانشبه خاک پاک ایران می خورم سوگند؛می دانی؟گوهر می بارد از هر ذره خاک گلستانشاحمد رضا احمدی"ناصح گلستانی"علی ابادکتول۱۴۰۲/۹/۲۲ + نوشته شده در  ساعت &nbsp توسط   |  اندیشه سرای ناصح گلستانی....

اندیشه سرای ناصح گلستانی....

اندیشه سرای ناصح گلستانی....

سوگواره ای در معزای حضرت فاطمه سلام الله علیهاآنکس که درد دل به هوایت دوا کندتا هست روزگار یقیناً صفا کندروز جزا شیون و ناله نمی کندآنکس که حق حضرت زهر ادا کندای منکر شفاعت زهرا و آل اوبرخیز و کن نگاه که زهرا چها کنددر آخر صفِ قیامتِ کبری ملال نیستبانوی آفتاب؛ چو ما را صدا کندخوب و بدند در صف محشر؛ ناامیدناگه از آن میان، فاطمه ما را سوا کندداریم اعتقاد که درهای بسته رازهرا بروی شیعه ی مولاش؛ وا کنددر سوک فاطمه؛به عزایش نشسته ایمزهرا برای اهل عزایش دعا کند«ناصح» بگو حضرت زهرا به روز حشرآیا شود که گوشه چشمی به ما کند؟شکر خدا که عاشق آل محمدیمزهرا کجا پیرو خود را رها کند؟!احمدرضا احمدی«ناصح گلستانی»علی آبادکتول + نوشته شده در  ساعت &nbsp توسط   |  اندیشه سرای ناصح گلستانی....

اینقدر فهمیده ام دنیا ندارد اعتباراف بر آن دنیا پرست پست پست روزگارنیک بنگر اهل دنیا را که بس آشفته اندروز و شب بس بیقرارند؛ بیقرار بیقرارهر که افتد در میان دام دنیای دنیمی شود نادم ولی در وقت مردن بیشمارهر که می افتد به پایش رشته دنیا دونمی کشد رنجی که پایانش نمی باشد به کاردر دل دنیا پرست مست دنیا آتشی استهر که شد دنیا پرست هرگز نگردد کامکارتا که فرصت باقی و عمرت بدنیا باقی استحب دنیا را ز سر بیرون نما ای نابکارآه از آن روزی که آنرا روز حسرت خوانده اندچشم دنیا دوست را بینم که باشد اشکباراز خدا خواهم که گیرد دست ما را روز و شبتا نگردد بنده ای شرمنده در روز شمارفتنه از دنیا پرستان دنی سر می زنداین سخن گفتم که ” ناصح “از تو ماند یادگاراحمدرضااحمدیناصح گلستانی + نوشته شده در  ساعت &nbsp توسط   |  اندیشه سرای ناصح گلستانی....

داغ جداییدستم چرا بدامن مولا نمی رسدآهم چرا به خانه لیلی نمی رسداز شش جهت فیض ومدد می رسدمراآیینه ای بهر تماشا نمی رسد!من می کشم تا به سحر انتظار اونور دلم یوسف زهرا نمی رسددر هر سحر ناله جانسوز می زنمکه آخر چرا تالی طاها نمی رسد؟از هجر او طاقت من گشته چون تمامآخر چرا حاجت دل ها نمی رسد؟!در ساحل امید به تماشا نشسته اماما چرا گوهر دریا نمی رسد؟گرچه مرا داغ فراقش مقدرستآهم چرا به عالم بالا نمی رسد!؟کنعانی ام ؛ یوسف زهرا! بیابیاکه اینجا به حال من؛ زلیخا نمی رسد""ناصح""بگو مدح لبانی که دلکش استدستت اگر به باده ی مینا نمی رسداحمدرضااحمدی(ناصح گلستانی)علی آبادکتول95/7/3 + نوشته شده در  ساعت &nbsp توسط   |  اندیشه سرای ناصح گلستانی....